بررسی بیان ژن p53 به روش ایمنوهیستوشیمی در بدخیمی های معده مراجعین به کلینیک بیمارستان پنجم آذر گرگان

Authors

ندا مفتاح

محمدرضا ربیعی

غلام رضا روشن دل

سیما بشارت

علی جباری

abstract

زمینه و هدف: ژن p53 یک ژن سرکوب کننده تومور است. پروتئین p53 محصول این ژن می باشد که از طریق آپوپتوز از تشکیل تومور و انتشار سلول هایی که از نظر ژنتیکی آسیب دیده اند، جلوگیری می کند. اختلال یا غیرفعال شدن پروتئین p53 به دلیل جهش این ژن، می تواند منجر به رشد کنترل نشده سلول ها و در نتیجه ایجاد سرطان شود. موتاسیون های ژن p53 منجر به تجمع پروتئین p53 در هسته های سلول های سرطانی می شود که با روش های ایمنوهیستوشیمیایی قابل ردیابی می باشد. به دلیل نیمه عمر کوتاه محصولات ژن p53 و طولانی بودن نیمه عمر انواع جهش یافته آن، پروتئینی که به وسیله رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمیایی ردیابی می شود، عمدتا از نوع محصولات جهش یافته ژن p53 هستند. این مطالعه برای بررسی تجمع این پروتئین در بیماران مبتلا به سرطان معده در شهرستان گرگان انجام شده است. مواد و روش ها: با مراجعه به بخش پاتولوژی بیمارستان پنجم آذر گرگان، اسامی بیماران مبتلا به سرطان معده طی سال های 82-76 استخراج شده (111 نفر) و بلوک های پارافینی این بیماران پس از برش میکروتومی با متد ایمونوهیستوشیمیایی از نظر وجود پروتئین p53 رنگ آمیزی شد. پس از ورود داده ها به رایانه با نرم افزار spss، برای بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون آماری مجذور کای استفاده شد. یافته ها: براساس یافته های این مطالعه بیشترین فراوانی به آدنوکارسینوم تعلق داشت (66.7 درصد). در 59.5 درصد این افراد پروتئین p53 به روش ایمنوهیستوشیمی در سلول مشاهده گردید. ارتباط آماری معنی داری بین سن، جنس و نوع هیستولوژیک تومور معده با پروتئین p53 پیدا نشد. نتیجه گیری: در این مطالعه میزان پروتئین p53 بالا بود اما ارتباط معنی داری با سایر متغیرها یافت نشد. پیشنهاد می گردد جهت بررسی ارتباط بین تجمع این پروتئین در سلول های سرطانی با متغیرهای دیگر در بیماران مبتلا، مطالعات بیشتری صورت پذیرد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

بررسی بیان ژن p۵۳ به روش ایمنوهیستوشیمی در بدخیمی های معده مراجعین به کلینیک بیمارستان پنجم آذر گرگان

زمینه و هدف: ژن p53 یک ژن سرکوب کننده تومور است. پروتئین p53 محصول این ژن می باشد که از طریق آپوپتوز از تشکیل تومور و انتشار سلول هایی که از نظر ژنتیکی آسیب دیده اند، جلوگیری می کند. اختلال یا غیرفعال شدن پروتئین p53 به دلیل جهش این ژن، می تواند منجر به رشد کنترل نشده سلول ها و در نتیجه ایجاد سرطان شود. موتاسیون های ژن p53 منجر به تجمع پروتئین p53 در هسته های سلول های سرطانی می شود که با روش ها...

full text

بررسی بروز آنتی ژن های MDM2 و P53 در کیست‏های دنتی‏جروس، رادیکولار و رزیجوال به روش ایمنوهیستوشیمی

مقدمه: کیست دنتی‏جروس (شایع‌ترین کیست دندانی تکاملی)، کیست پری‏آپیکال (شایع‌ترین کیست فکی) و کیست رزیجوال ممکن است دچار ترانسفورماسیون های نئوپلاستیک گردند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین تظاهر MDM2 و P53(تنظیم کننده های چرخه سلولی) با فعالیت تکثیری و ترانسفورماسیون احتمالی این کیست‏ها بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تظاهر MDM2 و P53 در 60 نمونه از بلوک های پارافینی (از هر کیست 20...

full text

تعیین جهش های ژن p53 در سرطان معده به روش PCR- SSCP

مقدمه و هدف: آدنوکارسینوهای معده دومین سرطان شایع پس از سرطان ریه در جهان است. سالانه حدود 755500 مورد جدید شناسایی می شود. تقریباً 12 درصد کل مرگ و میر ناشی از سرطان در اثر سرطان معده است. یکی از مهم ترین ژنهایی که در ممانعت از بروز سرطان اهمیت دارد ژن p53 است که در تنظیم چرخه سلولی نقش دارد. در برخی از سرطان ها تا 50 درصد موارد در ژن p53 جهش دیده می شود که حدود 87 درصد موارد جهش ها در اگزون ها...

full text

بررسی آلودگی میکروبی سطوح و تجهیزات درمانی در بخشهای بیمارستان پنجم آذر گرگان در سال 92

زمینه و هدف: میکروارگانیسم‌های موجود در بیمارستان منابع بالقوه عفونت برای بیماران و کارکنان محسوب می‌شوند. این عوامل در محیط بیمارستان و یا بر روی وسایل و تجهیزات درمانی بیماران قرار می‌گیرند و ممکن است از طریق تماس مستقیم یا غیر مستقیم به بیماران منتقل شوند. این مطالعه با هدف تعیین آلودگی میکروبی سطوح در بخش‌های بیمارستان پنجم آذر گرگان انجام پذیرفت. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، بخشهای ...

full text

بررسی بروز MDM2 و P53 در کیست دنتی‌ژروس و ادنتوژنیک کراتوکیست به روش ایمنوهیستوشیمی

مقدمه: ادنتوژنیک کراتوسیست(OKC) یک نوع کیست‌ رشدی تکاملی است که دارای خصوصیات تهاجمی و میزان عود بالا می‏باشد. کیست دنتی‌ژروس شایع‌ترین کیست رشدی تکاملی فکین می‌باشد، که توانایی تبدیل به نئوپلاسم را دارد.P53 و MDM2 (Murine double minute2) در برخی از کیست‏ها و تومورهای ادنتوژنیک افزایش بیان پیدا می‏کنند. هدف از این مطالعه بررسی بروز نشانگرهای MDM2 و  P53 در ادونتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتی‏ژروس ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علمی - پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

Publisher: دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

ISSN 1606-7487

volume 13

issue 2 1970

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023